Παραδοσιακά θρακιώτικα τραγούδια
«Στέργιος»
Κρουν τα νταούλια μωρε Στέργιο μΆ
κρουν και τα βιολιά.
Πάππους με την κοκκινΆ σαλβάρα,
πάππους παένι μπροστά.
Ιδώ Στέργιος ικεί Στέργιος
Στέργιος απάνΆ στην αγριντιά.
Κατέβα Στέργιο μΆ κατέβα τζάνε μΆ
να σι παντρέψουμι.
Δεν κατεβαίνω, δεν αλλάζω,
γαμπρός δε γίνομαι.
Τα σημάδια πίσω να πάτε,
Στέργιος πεισμάνεψι.
Κρουν τα νταούλια μωρε Στέργιο μΆ
κρουν και τα βιολιά.
Πάππους με την κοκκινΆ σαλβάρα,
πάππους παένι μπροστά.
(Μπαϊντούσκα)
«Η Φωτεινή»
Στο χωριό μας το τρανό είναι ένα παιδί καλό, κι αγαπάει τη Φωτεινή, τη Φωτεινή μας την κουτσή. Δέκα ξανθιές τον γύρευαν και πέντε μαυρομάτες κι απΆ το διπλανό χωριό πολλές γαλανομάτες. Προξενητάδες πήγαιναν στο σπίτι κάθε βράδυ, προίκα πολύ τον έδιναν, λεφτά με το τσουβάλι. Μα όλους πίσω τους γυρνάει, λεφτά η αγάπη δεν κοιτάει. Αυτός θέλει να πάρει τη Φωτεινή μας την κουτσή. Η μάνα του δεν ήθελε νύφη κουτσή να κάνει, μα δέχτηκε τη Φωτεινή, το γιο της μην πικράνει.
«Κάτω στα ρόδα στα ροδόπουλα»
Κάτω στα ρόδα στα ροδόπουλα ξένος αγάπησε μια ρωμιοπούλα (δις) κι ρωμιοπούλα δεν τον θέλει (δις)
Πάρτονε κόρη μου τον ξένο άντρα, θα σε φορέσει φλουριά και χάντρα (δις)
Δεν τον εθέλω, δεν τον επαίρνω τον ξένο άντρα κι ας με φορέσει φλουριά και χάντρα (6 φορές)
«Ξενιτεμένο μου πουλί»
Ξενιτεμένο, λυπημένο μου πουλί
Ξενιτεμένο μου πουλί,
και παραπονεμένο, λυπημένο μου πουλί,
και παραπονεμένο, καηκιομένο μου πουλί,
και παραπονεμένο και λυπημένο μου πουλί,
η ξενιτιά, λυπημένο μου πουλί
η ξενιτιά σε χαίρεται
κ εγώ έχω τον καημό σου λυπημένο μου πουλί
κ εγώ έχω τον καημό σου καηκιομένο μου πουλί
τι να σου στείλει λυπημένο μου πουλί
τι να σου στείλω ξένε μου
τι να σε προβοδήσω λυπημένο μου πουλί
τι να σε προβοδήσω καηκιομένο μου πουλί
μήλα σου στείλει λυπημένο μου πουλί
μήλα σου στείλω καηκιομένο μου πουλί
τριαντάφυλλο μαδιέται λυπημένο μου πουλί
τριαντάφυλλο μαδιέται καηκιομένο μου πουλί.
(Ζωναράδικα)
«Θα τραγουδήσω αγαλινά»
Θα τραγουδήσω αγαλινά...τώρα το βράδυ-βράδυ και θα ακούσω αλάργα
Κατά καημένη αγάπημ τώρα το βράδυ-βράδυ.
Να άκουσαν τα 9 χωριά τώρα το βράδυ-βράδυ τα 15 κάστρα κατά καημένη αγάπη τώρα το βράδυ-βράδυ.
Να ακούσει η μάναμ πέρδικα τώρα το βράδυ-βράδυ, η αδελφήμ τρίγωνα κατά καημένη αγάπημ τώρα το βράδυ-βράδυ.
«Από την Προύσα»
Από την Προύσα,
Από την Προύσα κίνησα νερ στην Φιλιππούπολη πάω την αγάπη μου για να βρω!
Βρήκα κορίτσια χόρευαν «σαν ζουμπούλια ανθισμένα που ταιριάζουνε για τε μένα» (δις)
Έκατσα τα καμάρωσα «νερ απΆ το χορό απΆ έξω και την κόρη να διαλέξω» (δις)
«Δω σταλιάνο χορταρούδια»
Δω σταλιάνο χορταρούδια, τι τρανός χορός θα γένει. 2(δις)
2(δις) Σαν γαϊτά αμάν σαν γαϊτάνι θα παένει.
2(δις) Σαν γαϊτάνι θα παένει, πέντε πέρδικες πετούσαν
1 φ. Μες στον κάμπο αμάν αμάν.
2(δις) Μες τον κάμπο όλο γυρνούσαν για τε μας τα δύο ρωτούσαν.
1 φ. Ποια αν αμαν αμαν..
2(δις) Ποια εινΆ η άσπρη ποια εινΆ η ρούσα ποια εινΆ η γαιτανοφρυδούσα.
«Στην Προύσα Αθανάσημ»
Στην Προύσα Αθανάσημ, στην Προύσα χάρη γίνεται. Στην Προύσα Αθανάσημ(δις) στην λαύρα πανηγύρι μ Θανάσημ. Μπιχληβάνιμ να κάλεσαν τα εννιά χωριά, τα 15 κάστρα Θανάσημ(δις)
Μπιχληβάνι να κάλεσαν(δις) και το Θανάς μπιχληβάνι
Θανάσημ θα πάει να παλέψει ιννιά νομάτ(δις) Θανασημ έβαζε και με το λόγο 10 Θανάσημ Μπιχλι-βάνι.
«Τον Αί-Δημήτρη τον καιρό»
Τον ¶ι-Δημήτρη, Δημήτρη μου, Τον ¶ι -Δημήτρη τον καιρό, Τον ¶ι-Δημήτρη μάνα Δημήτρης αρραβωνιασμένος(δις)
Πολλοί θα πουν Δημήτρη μου
Πολλοί θα πουν θα παν στη ξενιτιά και πίσω θα γυρίσουν Δημήτρης αρραβωνιασμένος(δις)
Θα πάει ο Δημήτρης μου
Θα πάει ο Δημήτρης μου και δεν θα έρθει πίσω Δημήτρης αρραβωνιασμένος.
Κι η μάνα σου Δημήτρη μου σε καρτερεί και η μάνα σου, σε καρτερεί κι η κόρη Δημήτρης αρραβωνιασμένος(δις)
Αγάπησες Δημήτρη μου την ξενιτιά.
Αγάπησες τα έρημα, τα ξένα, Δημήτρη αρραβωνιασμένε.
«Κάτω στην πέτρα στα κρύα νερά»
Κάτω στην άσπρη πέτρα στα κρύα νερά(δις)
Στα κρύα νερά γαριφαλάκιμ όμορφο
Στα κρύα νερά σε κλαιν τα μάτια μου τα δυό
Σκοτώσανε το Γιάννη το μοναχογιό(δις)
Τον μοναχογιό γαριφαλάκι μου τα δυό
Τον κλαίει όλος ο κόσμος κι όλο το χωριό(δις)
Κι όλο το χωριό γαριφαλάκιμ όμορφο
Κι όλο το χωριό, σε κλαιν τα μάτια μου τα δυό
Τον κλαίει κι η γυναίκατ κι τα δυότ πιδιά
Κι τα δυότ πιδιά γαριφαλάκιμ όμορφο
Κι τα δυότ πιδιά σε κλαίν τα μάτια μου τα δυό.
«Στην Θράκη μας την όμορφη»
Στην Θράκη μας την όμορφη, στα όμορφα τα μέρη(δις)
Σε είδα και σε πρόσεξα που είχες κορμί σαν χέλι(δις)
Σου ζήτησα και μου δωσες φιλί γλυκό σαν μέλι και μου πες ας το μάθουνε εμένα δεν με μέλει. (δις)
(Καλαματιανό)
«Το καραβάκι»
Το καραβάκι σανταλιένιαμ χάιντε, το καραβάκι που έρχεται νερ μες απΆ την πόλη, κλαίει καρδιάμ και αναστενάζει, κλαίει καρδιάμ και δε μερώνει.
Μέσα είναι και αφέντης μου, μέσα είναι και ο καλός μου, τα ματάκιαμ και το φως μου.
Νερό του έχω σανταλιένιαμ χάιντε, νερό του έχω να λουστεί και πουκάμισο να αλλάξει στο λιμάνι σαν θα αράξει. Το καραβάκι σανταλιένιαμ χάιντε, το καραβάκι που έρχεται. Από μες απΆ την πόλη κλαίει καρδιάμ και δε μερώνει..
«Θωμαή στεναχωριέται»
Θωμαή στεναχωριέται που θα πάει (δις)
Θανάης στα σκέρι.
Θανάης στα σκέρι πώς θα κάνω Θανάς δυο χρόνια (δις)
Πώς θα κάνω δύο χρόνια θα με φάει η στεναχώρια (δις)
Να μπορούσες βρε Θανάσημ να με έπαιρνες κι εμένα (δις) Δεν μπορώ βρε(δις)
Θωμαή για να σε πάρω δεν σε κάνουνε φαντάρο.(δις)
«Ποιον θα παρς μωρΆ Λεμονιά»
Ποιον θα παρς μωρΆΛεμονιά, ποιον θα παρς ποιον θα ΅φησεις
Νερ «ποιον κι ποιον θα χωρίσεις»(δις) Λεμονιάμ ξεμυαλισμένη. Κι του Μιχάλη μωρΆ Λεμονιά κι του Μιχάλη χωρίζω εγώ.
Νερ και το Θανάς θα πάρω Λεμονιά ξεμυαλισμένημ
Θανάσης μωρΆ Λεμονιά έχει δύο παιδιά (δις)
Νερ κι εσένα δεν σε θέλει (δις)
Λεμονιά ξεμυαλισμένημ
Για τα παιδιά(δις) του μωρΆ Λεμονιά μην σας νοιάζει.
Νερ για μένα μην σας μέλει (δις) Λεμονιά ξεμυαλισμένη
«Φύσηξε βοριάς κι αυτός ο τρελονότος»
Φύσηξε βοριάς (δις) κι αυτός(δις) ο τρελονότος (δις)
Πήρει το πανιά (δις) καλέ μου βάρσαμα(δις)
Και βασιλικέ μου,
Και τα πήγαινε στης θάλασσας την άκρη (δις)
Κοσάτι παιδιάμ σας λέω(δις)
Βαρσαμάκι βασιλικιέ μου(δις)
Κοσάτι παιδιάμ κι εσείς βρε παλικάριαμ (δις)
Κοσάτι να τα φτάσετε καλέ(δις) μου βάρσαμα κι βασιλικέ.
«Μικρή θρακιωτοπούλα μου»
Μικρή θρακιωτοπούλα μου μελαχρινή νεράιδα σαν την δική σου ομορφιά στον κόσμο δεν ξανάδα.(δις)
Στην αγορά όταν περνάς με σκέρτσο, με καμάρι τρελαίνεις όλο το ντουνιά, το κάθε παλληκάρι.
Θρακιωτοπούλες όμορφες οι ξένοι σας ζηλεύουν και απ τα ξένα έρχονται χωριατοπούλες παίρνουν. δις)
(Αντικριστός)
« Δω στα ξένα περπατούσα »
Δω στα ξένα περπατούσα, τσ έμορφες παρατηρούσα (2δις). Όλα τα καλέ μου μάνα, όλα τα κορίτσια τα δια, με τα γέλια και τα χάδια.
Μια καλέ μου μάνα (2δις φορές) μια γαλαζοφορεμένη, μια γαλαζιοφορεμένη την καρδιάμ έχει καμένη.
(δις)Δεν μπορώ καλέ μου μάνα, δεν μπορώ να τη γελάσω, απΆ το χέρι να την πιάσω.
(Μαντηλάτος αντικριστός)
«Βιρβιρούδα»
Μια βιρβιρούδα αμάν αμάν..
Μια βιρβιρούδα λούζονταν, κι η μάνα της την χτένιζε (δις)
Την χτένιζε κι ωχ αμάν αμάν...
Την χτένιζε, την έπλεκε και για νερό την έστελνε (δις)
Πάρε κόρημ αμάν αμάν..
Πάρε κόρημ την στάμνα σου, σύρε να φερς κρύο νερό (δις)
(Σιγανό Χασάπικο)
«Στο απάν το μαχαλά»
Στο απάν το μαχαλά τώρα βγήκε νέα μόδα στο απάν το μαχαλά να χουν όλα τα κουρτσούδια δυο τσιπούδες στην ποδιά.
Τώρα βγήκε νέα μόδα κ στον πέρα μαχαλά να φορούν ψηλά τακούνια και σκαρπίνια λαμπιρά. Τώρα βγήκε νέα μόδα και στον κείθε μαχαλά να φορούν κοντά φουστάνια να χόρευαν αγκαλιά. Τώρα βγήκε νέα μόδα, νέα μόδα στο χωριό τα κουρτσούδια και τΆ αγόρια να παένουνε δύο-δύο..
(Συγκαθιστός)
«Μες τα ξένα ήμουνα»
Μες τα ξένα ήμουνα, παντρευόταν η καλή μου. Παίρνω τη στράτα το στρατί τα δυο τα μονοπάτια να πάω στην καλούδα μου.
Να πάω στην καλή μου για να δει πως ξαναγύρισα, να δει πως ξαναήρθα.
Σαν φθάνω γω στο μαχαλάτς ακούω τα νταούλια, ακούω γέλιο και χαρές, ακούω και ένα κλάμα.
Νερ έκλαιγε η καλούδα μου που δε με είχε αντάμα
Νερ έχω καημό μες στην καρδιά
Καημό μες στην καρδούλα...
Τραγούδι για τον Μιχαήλ Δούκα
Μιχαήλ Μπέης ξεκίνησε τον Τούρκο για να διώξει
με τετρακόσια άρμενα με χίλια δυο γαλιόνια.
Στη μες επάενε Μιχαήλ Μπέης με ολόχρυση φρεγάτα
στη μες πάενε Μιχαήλ Μπέη, ο Μιηχαήλ ο Δούκας.
Στο ένα το χέρι έχει τον Σταυρό και στο άλλο το Ευαγγέλιο
Και τον Θεό παρακαλεί, προστάζει τους Αγίους.
Φέξε Θέε μου μιαν αυγή μια ολόλαμπρη ημέρα να κατακάτσΆ
η καταχνιά και το βαρύ ντουμάνι.
Να κατακάτσΆ η καταχνιά, να σηκωθεί η αντάρα,
να μετρηθεί το ασκέρι μου κι όλοι οι άνθρωποί μου.
«Η περδικούλα» (τραγούδι για την άνοιξη)
Περδικούλα φύλαγα όσο κι άν την φύλαγα μια γιορτή,
μια Κυριακή κάκιωσα και γω κι αυτή.
Πήγα και ρε αμάν, πήγα και τη έριξα, πήγα και την έριξα,
σ ένα έρημο βουνό.
Την άκουσα ρε αμάν αμάν, την άκουσα να κελαηδεί,
την άκουσα να κελαιδεί μες του εχθρού μου την αυλή.
Γύρσα και ρε μάν αμάν γύρσα και την φώναξα έλα,
έλα πέρδικα , έλα έλα πέρδικα να σε βάλω στο κλουβί.
«Ζωίτσα»
Έλα Ζωίτσα μου ν αλλάξεις να φορέσεις την κατηφένια την ποδιά, την μεταξένια.
Το φουστάν το κατηφένιο, τον τσεβρέ τον μεταξένιο να φορέσεις και το φέσι με τον αετό στην μέση.
Γ΄ήλιος τρέμει να βασιλέψει τημ Ζωίτσα, τάτα μου Κασένια, κειν τρεις κουμίτσες παραγγέλνει.
Πάντε πάντε σεις Καμήτσες στο Κερμενλιώτκου το Παναίρι, γω θα πάω, δεν θα έρθω τον Ιβάν εγώ θα πάρω τον μοναχογιό του Τσάρου, γω θα γίνω του τσάρου η νύφη εγώ θα γίνω Τσαροπούλα!
ΠΗΓΗ: Γυμν. Κυπρίνου
Τετ Νοε 07, 2007 1:42 am
